1- معیارها و ارزشهای خود را مشخص کرده براساس آن زندگی کنید. زمانی که از معیارهای خود آگاه باشیم و اهداف و اعمالمان هماهنگ با این معیارها باشد، بندرت در باره آنچه انجام می دهیم در کشمکش خواهیم بود.

2- گذشته را تمام کنید. گاهی ما به صداهایی که از گذشته می آیند، بدقت گوش می دهیم یا خطاهای گذشته را از یاد نمی بریم. با خاتمه دادن به این وقایع آزادیم به جلو حرکت کنیم.

3- برای آینده برنامه ریزی کنید. دانستن این نکته بسیار حایز اهمیت است که کجا می خواهیم برویم و چه برنامه ای را برای رسیدن به آن طراحی کرده ایم . در حالی که لازم است در برابر خواست خداوند و کنترل نهایی به دست او نیز تسلیم باشیم.
باید احساس تمرکز و جهت گیری نسبت به زندگی خود داشته باشیم، برنامه ریزی برای آینده . این حس به ما جهت گیری می بخشد.

4- در زمان حال زندگی کنید. این نکته مهمی است. به محض این که گذشته را به پایان رسانیده و برای آینده برنامه ریزی می کنیم، باید بر زمان حال تمرکز کنیم. در این لحظه کمتر چیزی است که کنترل را به دست نداشته باشیم؛ چرا که اگر احساس گناه می کنیم، هنوز در گذشته بسر می بریم و اگر از چیزی در هراسیم، پس در آینده زندگی می کنیم، بدون حسرت گذشته و هراس از آینده در زمان حال زندگی کنید.

5- بدانید که اگر بخواهید، می توانید. اگر ما واقعاً قادر به انجام کاری نیستیم عملا ممکن نیست رویای آن را در سر نداشته باشیم. علم به هر آنچه قادر بر انجام آن هستیم، در تک تک سلولهای وجودمان نهفته است.
پس مهم نیست چقدر رویاهایمان بعید و باورنکردنی هستند، خود وجود رویا به منزله این است که می توانیم به آن دست یابیم، اگر بخواهیم.

6- بگذارید دیگران زندگی خود را بکنند. اولین قدم برای این که خودمان باشید و زندگی خود را داشته باشید، این است که اجازه دهید دیگران هم زندگی خود را بکنند.
اگر هر گونه «باید و نباید» یا انتظاری از دیگران دارید،آن را ترک کنید. «بایدها» سریع تر از هر سلاحی روابط را از بین می برند و زندگی ما را بی جهت پر از استرس می کنند.

7- خدا را در وجود همه بیابید. هر کس انعکاسی از خداوند است. گاهی اوقات باید بیشتر در این مورد تعمق کنیم؛ چرا که ادراکات، انتظارات و نگرانی های ما جلوی دیدمان را می گیرند. هر گاه تشخیص دهیم چگونه خداوند در هر فردی منعکس می شود، زندگی آرام تر و آزادتری خواهیم داشت.

8- اندوخته هایی را برای زمان نیاز فراهم کنید. ذخایری از زمان، فضا، پول، عشق، انرژی و سرزندگی، عملکرد معنی دار را برای زمانی که بیشتر دچار استرس می شوید، نگهدارید.

9- بر بودن تمرکز کنید و نه داشتن. زمانی که تمرکز ما بر این است که چه کسی هستیم و چه نوع شخصیتی داریم، احساس می کنیم در سفر یک تحول درونی هستیم که به نوبه خود استرس کمتری را موجب می شود. وقتی بر آنچه انجام می دهیم یا در اختیار داریم متمرکز می شویم، متوجه مراتب عالی تر نفس نخواهیم بود و تنها ابعاد خاصی از آنچه هستیم را می بینیم. یک موجود باشید نه یک عمل خاص!

10- سعی کنید بهترین چیزی باشید که برایتان میسر است. اگر اراده کنیم بهترین خود وجودمان را نشان دهیم و یا بیشترین توانایی های خود زندگی کنیم، از زندگی سبقت می گیریم و از استرس می کاهیم؛ زیرا در می یابیم منبع استرس موقتی است.
فراموش نکنید امروز، شما بهترین چیزی هستید که تاکنون بوده اید. از این واقعیت لذت ببرید.